Sens w życiu

Jak wskazują badania, 2/3 emocji, które odczuwamy w ciągu całego życia to tzw. trudne emocje, takie jak na przykład smutek, lęk czy złość. Nie jest więc możliwe, żebyśmy ciągle chodzili z uśmiechem na twarzy i każdy dzień był słodki jak cukierek lub mleko waniliowe. Cierpienie jest nieodłącznym elementem życia.

Gdybyś miał(a) przeczytać tylko jeden mój artykuł, to bardzo bym chciała, żeby to był właśnie ten. A gdybym miała wskazać tylko jeden najważniejszy mechanizm uzdrawiający psychikę drugiego człowieka, to byłaby to akceptacja. W niniejszym artykule dowiesz się tego, czym jest akceptacja, jakie ma znaczenie, skąd się bierze i jak ją budować.

Ludzie najczęściej zaczynają szukać sensu w życiu dopiero w tzw. momentach granicznych; czyli w sytuacjach, które wytrącają ich z dotychczasowej równowagi i zmieniają bieg ich życia. Są to takie sytuacje, jak na przykład: doznanie traumy, utrata kogoś bliskiego lub znalezienie się w środku tsunami.

Jakie emocje kojarzą ci się najbardziej z odczuwaniem sensu w życiu? – zadałam to pytanie osobom z mojego otoczenia. Uzyskałam m.in. następujące odpowiedzi: spokój, wzruszenie, radość, spełnienie, błogość; a nawet lewitowanie nad ziemią ze szczęścia.

Załóżmy, że masz do obsadzenia pięć krzeseł ludźmi lub rzeczami, które są najważniejsze w twoim życiu. Zastanów się przez chwilę, co lub kogo posadziłbyś na tych krzesłach. Nie chcę ci sugerować żadnych odpowiedzi. Poczuj instynktownie, jakie wartości są dla ciebie najistotniejsze w tym momencie. Może uda ci się posadzić więcej osób na jednym krześle?

Poza Japonią pojęcie Ikigai jest często źle rozumiane. Czteropolowy diagram uważa się za sekret długiego i szczęśliwego życia. W kulturze zachodniej utarło się przekonanie, że Ikigai musi znaleźć odzwierciedlenie w twojej pracy i przynosić zyski. Trzeba też znaleźć jeden ostateczny cel swojego życia. Takie podejście może być stresujące dla osób, które nie znają swojego ostatecznego celu czy powołania. Oryginalne japońskie rozumienie Ikigai jest zgoła odmienne i nie ma nic wspólnego z osiąganiem sukcesu materialnego. Z tego artykułu dowiesz się, czym naprawdę jest Ikigai dla Japończyków.

Cały poprzedni tydzień spędziłam w łóżku, targana okropną grypą. Głowa mi pękała, katar leciał ciurkiem, a kaszel rozsadzał od środka. Miałam taką myśl, że to się nigdy nie skończy. Ogólnie miałam okropne myśli. Jednak co jakiś czas podbiegał do mnie synek i się przytulał. Nie zwracał uwagi na moje rozczapierzone włosy i na chaos wokół. Dzięki jego przytulasom poczułam się bardzo szczęśliwa, mimo fatalnego stanu zdrowia. Doświadczyłam na własnej skórze, czym jest wdzięczność. Wystarczy jeden mały płatek śniegu, jeden drobny promień słońca, aby móc odczuwać wdzięczność. Nie potrzebujemy do tego całej gamy pozytywnych zdarzeń. Jestem wdzięczna mojemu małemu nauczycielowi życia. Dzięki niemu dojrzałam światełko w tunelu, pocieszenie w chorobie.

Śmieję się, że mam chyba wbudowany jakiś radar, który pozwala mi namierzać w otoczeniu sytuacje, w których ktoś żyje życiem pełnym sensu. Nie udaje kogoś, kim nie jest; nie kreuje się, tylko naprawdę odczuwa wszechogarniające spełnienie. Mam to szczęście, że umiem rozpoznawać takie znaczące momenty w swoim życiu i jestem za to wdzięczna.

Dotrzymywanie słowa (słowność) oznacza pokrycie słów w czynach. Jest to jeden z najważniejszych
czynników spajających relacje międzyludzkie i budujących wzajemne zaufanie. Jeżeli mówię komuś,
że coś zrobię, a potem tego nie robię; to sygnalizuję danej osobie, że miałam inne ważniejsze sprawy
od niej. Pokazuję w ten sposób, że obietnica względem danej osoby nie była dla mnie priorytetem.

Ludzie, którzy są przekonani, że ich życie ma sens, cieszą się lepszym samopoczuciem od tych, którzy
nie dostrzegają sensu swojego życia. Jedno z badań z 2019 roku wykazało, że zgadzanie się ze
stwierdzeniem „Mam filozofię życia, która pomaga mi zrozumieć, kim jestem” wiązało się z mniejszą
liczbą objawów depresji i wyższym poziomem pozytywnych emocji.