Jednym z naukowych sposobów zwiększania sensu w pracy jest stwarzanie pracownikom warunków do bycia mentorami dla współpracowników. Osoby, które wzięły udział w badaniach jakościowych potwierdziły, że praca stała się dla nich o wiele bardziej sensowna, od kiedy są mentorami dla innych (Kennet i Lomas, 2015).
Przyznam szczerze, że na początku nie byłam przekonana, co do tego, że mentoring jest aż tak ważny dla odczuwania sensu. Dziś jestem pewna, że naukowcy znowu mieli rację.
Przykłady mentoringu
1. Ścieżka kariery Oprah Winfrey, którą można określić jako „od pucybuta do milionera”, zmieniła sposób, w jaki wielu z nas patrzy na świat. Historia doświadczeń Oprah jest nie tylko inspirująca. Najważniejsze jest to, że kobieta wykorzystuje swoją historię i doświadczenie życiowe, aby być mentorem dla jak największej liczby osób.
„Mentor to ktoś, kto pozwala ci zobaczyć w sobie nadzieję”.
Oprah Winfrey
2. W niemieckim filmie Kontra, w reżyserii Sönke Wortmann, mentoring stał się źródłem przemiany wewnętrznej nie tylko dla mentora (profesora prawa), ale także dla mentee (studentki). Nie będę spamować całej fabuły, ponieważ film jest przepiękny i warto samemu go obejrzeć. Ważne jest to, że nawet najlepszy uczeń potrzebuje mentora i że wsparcie drugiego człowieka pomaga w podążaniu własną drogą.
„W życiu przydaje się mentor, nauczyciel. Ktoś życzliwy, kto popchnie nas nawet leciutko, ale we właściwym kierunku”.
Jeżeli obejrzysz film Kontra, podziel się swoimi spostrzeżeniami na jego temat, w komentarzu.
Kim jest mentor
Mentor to zaufany doradca, który dzieli się wiedzą, doświadczeniem lub swoimi koneksjami z osobą, która tego potrzebuje (tzw. mentee). Każda relacja mentorska jest inna — niektóre trwają latami, a inne kończą się na jednym spotkaniu. Przedmiotem mentoringu może być dla przykładu rozmowa o ścieżce kariery drugiej osoby. Mentorzy mają trzy wspólne cechy. Wszyscy oni motywują, inspirują i wspierają. Dają podopiecznym narzędzia, których tamci potrzebują, aby osiągnąć swoje cele i sprostać wyzwaniom.
Najpopularniejszy rodzaj mentoringu zachodzi pomiędzy osobami, które mają większe doświadczenie w jakiejś dziedzinie i tymi z mniejszym, np. kiedy starszy pracownik w firmie uczy młodszego. To bardzo dobry sposób na to, aby zaktywizować starsze generacje (takie jak np. baby boomers) i sprawić, że poczują się ważne. Znany jest również tzw. mentoring odwrócony, kiedy to młody człowiek pomaga starszemu, np. w nabywaniu kompetencji cyfrowych. Aby budować sens w pracy młodszych generacji, warto stosować odwrócony mentoring, czyli pokazywać młodym ludziom, że są potrzebni i użyteczni.
Jak zostać mentorem: 4 umiejętności, których potrzebujesz
- Doświadczenie w obszarze, w którym kogoś mentorujesz.
Nie możesz być skutecznym mentorem, jeśli nie masz doświadczenia w obszarze wiedzy, którego potrzebuje Twój podopieczny. Na przykład, jeśli twój podopieczny myśli o zostaniu pielęgniarką, zdecydowanie wskazane jest abyś miał doświadczenie pielęgniarskie. - Umiejętność nauczania na poziomie indywidualnym.
Aby zostać mentorem, potrzebujesz umiejętności przywódczych. Musisz być w stanie dostosować swoje podejście do konkretnej osoby, której jesteś mentorem. - Chęć pomocy w rozwijaniu czyjegoś potencjału.
Wspaniały mentor chce widzieć, jak jego podopieczny osiąga wyżyny swoich możliwości. Chce, aby spełniał swoje cele i żył pełnią życia. Chce, aby poczuł się ożywiony. - Skuteczne porozumiewanie się.
Każdy mentor potrzebuje odpowiednich umiejętności komunikacyjnych, aby mieć udaną relację mentor-mentee.
Podsumowując, jeżeli czujesz potrzebę podniesienia poziomu odczuwanego sensu i chcesz wnosić pozytywny wkład, bycie mentorem może Ci to umożliwić.
A jeżeli chcesz znaleźć większy sens w pracy już dziś, to zapraszam do kontaktu.